Zîn'in Güncesi

MEM Û ZÎN ☆YAŞANMIŞ AŞK ÖYKÜSÜ☆ Olay Şırnak'ın Cizre ilçesinde Botan yöresinde geçmiştir.Cizre beyinin(Zeynuddin Emir) dünya güzeli iki kız kardeşi vardır.Birinin adı Zin diğerinin ise Siti'dir.Tacdin,beyin divan vezirinin oğludur. Mem ise Tacdin'in can dostu ve manevi kardeşidir. Baharın başlangıcı olan 21 mart Nevruz bayramında yapılan şenliklerde yöre halkı kızlı erkekli süslenip eğlenirlerdi.Yine böyle bir günde Tacdin ile Mem kız kılığına girip şenliğe katılırlar. Şenlik alanında erkek kılığına girmiş iki ay yüzlü kız görürler. Karşı karşıya geldikleri zaman bakakalırlar. Bu esnada Zin parmağındaki yüzüğü Mem'e, Siti de yüzüğünü Tacdin'e verir.Olayın üstünden günler geçer.Kızlar yeme içmeden kesilir.Durumu gören dadıları(Heyzebun) bunun ancak gönül yarası olacağını dile getirir ve kızları konuşturur.Kızların çaresizliği dile gelir.Olayı anlatırlar aşka düştüklerini ancak gençleri tanımadıklarını söylerler.Bunun üzerine Heyzebun yüzükleri alarak soluğu bir

Zine AKGEYİK✏ Koptu yüreği dünyadan ansızın, fikriyle beraber..Vurdu düşüncenin en kuytu teline.Yumdu gözünü, açtı kalbini sımsıkı...Savruldu rüyalardan da gerçek o vadiye.Kendi diyarına..Hüznü ve yokluğu solumuştu ki bu isyanla, varlığı soruyordu yokluğa..Nerdesin, nerdesin...Varlığı arıyordu ama gördüğü herşeyde bir "yokluk" vardı heyhat!Yukarıdan öyle çetin bir rüzgar esiyordu ki derisini yırtıyordu.Kendi manasına baktı, muhalden de muhaldı.Savurdu gözlerini dehşetle, çekti aşağı, "Nerdesin?"... Nemrutlar gördü orada, irili ufaklı, irinli-kanlı...Gölge haramileri...Tenhaya sızmışlardı.Gizlendikleri yerden masum kılıflarla çıkıyorlardı.Bunları görünce içi şimdi alabildiğine kasvet doldu..Gördü çirkinliği, tuttu bir tesbih fırlattı ortalığa, dağıldı hepsi, yalandan tılsımlarını alıp gittiler.Derken bir şimşek çaktı ki, tuttu ışıklarından sordu hasretle, "Nerdesin!"...Kül misali gri toprağı kazdı, tozunu başına savura savura "bir işaret bulma"

✏✏✏✏✏✏✏ Resim ilk çocukluk dönemimden bu yana her zaman için en çok sevip benimsediğim bir sanat dalı oldu. 5 yaşımda inşaatı yeni bitmiş taze boyanmış evimizin oturma odasının duvarlarına elime geçirdiğim kurşun kalemle kendi boyumda kocaman resimler çizip babama tatsız bir süpriz yapmıştım. Üstelik kızacağını bile bile, zira o zamanları babacığım pek sinirliydi. O gün ak şam babamla beraber yeni evimiz için hayırlı olsuna gelen akrabalarım için de süpriz bir sergi olmuştu🤣  Ama ne yapayım elimde değildi resim çizmeyi çok seviyordum. Buna karşın defter iki üç karıştı, duvar ise boyumu aşıyordu. Tabi ki duvar deftere göre daha cazip gelecekti. İzin verilseydi o minicik boyuma bakmadan tüm hayallerimi duvarlara yansıtmak isterdim. O muhteşem gün annemin akşam yemeği için hazırladığı acı lahmacundan yerken babam duvardaki dumanı üstünde eserimi görmüş ve beni azarlamıştı. Ahmet dayımsa ortamı yumuşatmak için "yok ya babası bak ne güzel de çizmiş resim yeteneği var "derken ben

ÖNDEYİŞLERİN EN GÜZELİYLE:     🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹Bismillahirrahmanirrahim. Eveeet efendim blogum hayırlı uğurlu faydalı bir blog olur inşaallah. Bu çiçeği burnunda cici blogumun ana temasının anahtarı natal haritamdır😊Güneş burcum aslan, yükselenim kova, ay burcum ikizler. İçimde zorlu ve birbirleriyle de kavgalı üç hiperaktif çocuk var. Bu yüzden gamzedeyim😁 Daldan dala atlayan maymun misali bir çok temaya(sanat, bilim, elişi, edebiyat, beyin fırtınası vs.) ilgim ve merakım var. Blog açmamdaki amacım da, işte bu bulaştığım temaları, ürettiklerimi, ilgili görüşlerimle ve varsa görselleriyle beraber yazıya döküp kendim için arşivlemek ve bu sayede benim gibi başka ilgililere de paylaşımda bulunabilmektir. Taze sayılan bir anneyim😜🌹Henüz 9 aylık minnoşlukta arşı dolaşan bir kızım var. Öğretmenliğe minik meleğime yetebilmek için ara vermişim. Dışarıya kendimle alâkalı çok sakin, utangaçlıktan mütevellit biraz da içekapanık, hafif de melankolik(öyle diyorlar) tatda bir resim bırakıyor